Terapia małżeństw i rodzin
Ta forma terapii przeznaczona jest dla związków borykających się z problemami, których partnerzy nie mogą rozwiązać wspólnie. Poznanie przez psychologa podłoża konfliktów oraz relacji i mechanizmów dominujących w związku pozwala na znalezienie rozwiązań akceptowanych przez każdą ze stron oraz wykształcenie właściwych sposobów komunikacji, a także na rozwój osobisty każdego z partnerów z osobna, jaki i w związku, jako całości. Umożliwia także m.in. wykształcenie umiejętności wzajemnego wspierania w dążeniu do realizacji celów, samorozwoju.
Psychoterapia małżeńska / terapia par
Najczęściej pary korzystają z tego typu pomocy gdy dotyka ich m.in. :
- brak zaufania w związku
- doświadczanie silnego poczucia zazdrości
- zdrada jednego z partnerów
- brak wspólnych zainteresowań, rozbieżne cele i dążenia
- brak satysfakcji z życia seksualnego
- zaburzenie relacji pod wpływem ingerencji osób trzecich (np. konflikty z teściami)
- częste kłótnie, brak płaszczyzny porozumienia nawet w drobnych kwestiach
- poniżanie ze strony partnera, doświadczanie przemocy psychicznej czy fizycznej
- nie dostrzeganie wzajemnych potrzeb, niemożność zrozumienia zachowania partnera, brak umiejętności wyrażania swoich obaw czy złości
Psychoterapia rodzin
Terapia rodzinna opiera się na psychologicznym ingerowaniu w cały system tworzony przez rodzinę. Zakłada, że rodzina tworzy specyficzny mechanizm, a jej członkowie wzajemnie na siebie oddziałują. Jeśli któryś z elementów zawodzi cały mechanizm działa nieprawidłowo nie spełniając tym samym właściwych mu funkcji. Terapia rodzinna pomaga modyfikować specyficzne relacje zachodzące pomiędzy poszczególnymi członkami rodziny. Jest nieocenioną metodą w przypadku zaburzeń pojawiających się u dzieci i młodzieży. Należy wybrać tę formę pomocy gdy zauważane są u nich np. zaburzenia odżywania czy zaburzenia zachowania i emocji.
Kiedy warto skorzystać z terapii rodzin?
- gdy jednego z członków rodzin dotyka choroba psychiczna lub somatyczna
- kiedy rodzina przeżywa kryzys na skutek zmian etapu życia (np. rozpoczęcie przez dziecko nauki szkolnej; „syndrom opuszczonego gniazda”; kryzys w relacjach pomiędzy rodzicami a nastolatkiem; narodziny czy śmierć członka rodziny)
- gdy zachodzi podejrzenie, że doświadczane przez dziecko problemy swoje podłoże mają w konfliktach między rodzicami (np. problemy w nauce, w relacjach z rówieśnikami, zaburzenia odżywiania)
